تاریکی موندگار نیست صبح که توی راهه

تاریکی موندگار نیست صبح که توی راهه
نور تموم عالم از پرچم سیاهه

مگه می‌شه اسم تو بیاد محشر کبری به پا نشه
چقدر خوبه از دامن تو دست‌های نوکرت رها نشه

چقدر حیف روزی چشمام دیدن صبح کربلا نشه
اشکمِ رو گونه‌ام تا شام لب، تشنه لب خنده

قسمتم شه نماز صبح به امامت فرزندت
یا حسین ابی‌عبدالله (۳)