بی جهت نیست شب حرم هرشب جمعه غوغاست

می‌زنم دَم ز ولای تو اباعبدالله
دلم افتاده به پای تو اباعبدالله

پیشِ هر بی‌ سر و پایی که گدایی نکنم
من گدایم، گدای تو اباعبدالله

بی‌جهت نیست شب حرم، هر شبِ جمعه غوغاست
زائر توست خدای تو اباعبدالله

کاش مَحشور شوم روز قیامت آقا
با تو و با شهدای تو اباعبدالله

حسین جان...

**********

ما بنده‌ی احسان و عطای حسنِینیم
در هر دو جهان عَبد و گدای حسنِینیم

دلدا‌ده‌ی نام حسن و خونِ خداییم
مجنونِ عنایات خدای حسنِینیم

در کرب و بلا سهم حسن عین حسین است
ما گریه‌کنِ کرب و بلای حسنِینیم

گر پیرو زهرا و علی با دل و جانیم
شیعه‌ شده‌ی درس و وفای حسنِینیم

حسین جان...

**********

پیش چشمانِ تَرِ تو پسرت را کشتند
جگرم سوخت برای تو اباعبدالله

بی‌جهت نیست، زمین‌گیر شدی پیش تنش
تکه تکه شد عصای تو اباعبدالله

اولین مرتبه بود از حرم آمد بیرون
خواهرِ تو ز قَفای تو اباعبدالله

این همه دیده‌ی نامَحرم و زینب ای وای
خوب شد بود عَبای تو اباعبدالله

مادرت هر شبِ جمعه به حرم می‌آید
می‌زند ناله برای تو اباعبدالله

مادرت هر شبِ جمعه به حرم می‌شنود
ناله‌ی وا عَطَشای تو اباعبدالله

حسین جان...