بگو حسین کجایی ؟ بگو چی کار کنم ؟

بگو حسین کجایی ؟ بگو چه کار کنم ؟
برای این که نیایی ؛ بگو چه کار کنم ؟
به هر دری زدم اما نشد پیام دهم ...
به دست بسته از این جا به تو سلام دهم ...
اگر که نامه نوشتم بیا ، حلالم کن ...
نشد پیام رسانم ؛ نیا ، حلالم کن حسین جان ...
آقا قسم به حوله ی احرام تو امیر حرم ...
تمام شهر به یک باره ریختند سرم ...
دعا کنم که نگاه از دیارشان ببری ...
خدا نیاورد آن لحظه را زمین بخوری ، ارباب ...
حسین جان آقا ...
به دور بازوی من ریسمان که پیچیدند ...
شبیه شهر مدینه بلند خندیدند ...
بگو به خواهر خود کوفه با مدینه یکیست ...
اگر اسیر شوی چادر تو هم خاکیست ...
بگو که نیزه ی کوفی شبیه مسمار است ...
مسیر غافله آخر به سوی بازار است ...
ز چشم بی ادب کوفیان خبر داری ؟
خدا کند که تو چادر اضافه برداری ...
مسیر غافله را از عراق برگردان ...
خدا کند نشوی بین کوفه سرگردان ...
سرم شکسته فدای سرت ، فقط برگرد ...
قسم به بی کسی مادرت ، فقط برگرد ...
خدا کند که صدایم به کاروان برسد ...
وگرنه زیور زن ها به ساربان برسد ...