بودی برام، شبیه اولادم
پرپر شدی، شاخه‌ی شمشمادم
(بالای پیکر بهم خوردت
پاشو ببین، به هق هق افتادم)۲
پاشو عمو، خونه خراب می‌شه
با ناله‌هات، دلم کباب می‌شه
با مرکبا، روی تنت میرن
داره گل، تنت گلاب می‌شه
از خون جسمت، چه قَدَر حنا گرفتم
جای عروسی واسه تو، عزا گرفتم
با شمشیراشون، واسه‌ی تو حجله ساختن
زنده بودی که، روی پیکر تو تاختن
وای قاسمم، وای قاسم وای ...
دیدی چه کاری با عمو کردن
هرچی بلد بودنو رو کردن
تا که نفس، کشیدنت سخت شِه
سرنیزه تو، سینت فرو کردن
سینت به نیزه، بند شده قاسم
دورت بگو، بخند شده قاسم
(یا قد من، تا شده توو مقتل
یا قد تو، بلند شده قاسم)۲
توو خیمه عمه می‌زنه، به صورت و سر
ریز ریز شده، جسم تو مثل علی اکبر
این غمو دیگه، کجای دلم بذارم
واسه‌ی جسم تو دیگه، عبا ندارم
وای قاسمم، وای قاسمم وای ...
از زندگی، دلم رو سیر کردی
ناله نزن، عمو رو پیر کردی
انگار توی، کوچه بجای در
این‌جا زیرِ، نیزه‌ها گیر کردی
پشت درِ، خونه اومد مادر
آخر شکست، با ضربه‌ی پا در
آخ مادرم، جلو چش بابا
افتاد زمین، رو صورتش با در
ریختن تو خونه، همه خونه رو سوزوندن
چند نفری بابامو روی خاک کشوندن
زخمای پهلوت، داره از مدینه می‌گه
داغمو تازه کردی با، یه داغ دیگه
