به نام نامی شیر جمل به نام حسن (ع)

به نام نامی شیر جمل، به نام حسن
قیام کرده شجاعت به احترام حسن

رسیده پرتو نوری ز اوج بام حسن
کشیده باده‌ی خود را به سمت جام حسن

در این پیاله شرافت بجوش می‌آید
صدای غیرت قاسم به گوش می‌آید

زره به پیکر ابن الکرم، عبایش شد
طنین سبز حسن جان، نوای نایش شد

خروش رزم علی، بانگ ربنایش شد
بلای ازرق شامی و بچه‌هایش شد

دوباره زنده نموده است یاد حیدر را
به چهار ضربه بهم ریخت چهار پیکر را

ز هُرم غرش قاسم، گلو به وجد آمد
ز آب چشم ترِ او، وضو به وجد آمد

ز شربت عسل او، سبو به وجد آمد
ز رزم بی مَثَل او، عمو به وجد آمد

همان دمی که دم تیغ او، به ازرق خورد
حسین وقت تماشای او، چه حَظی بُرد