بعیده خاک تنتو خوب بپوشونه

بعیده خاک تنتو خوب بپوشونه
خوب بپوشونه خوب بپوشونه
دل منم مثل موهات پریشونه
آی دلم خونه آی دلم خونه

دم غروب سر پیراهنت جنگه
آی دلم تنگه آی دلم تنگه
سرت چرا زخمی نیزه و سنگه
آی دلم تنگه آی دلم تنگه

آه تن حسین من مجروحه
قلب مادرم پر از اندوهه
کاش تن تو برنگردونده شه
پشت به خورشید شدن مکروهه

نه وقت میدن که ، دست و پا بزنی
نه دوست دارن که ، منو صدا بزنی

یاد تو میندازه منو بوی این تربت
آه از این غربت آه از این غربت
با سرتو نیمه شب میکنم صحبت
آه از این غربت آه از این غربت

غروب قتلگاه چقدر میده آزارم
کو علمدارم کو علمدارم
بعد تو من بیشتر از همه غم دارم
کو علمدارم کو علمدارم

از همه سراغتو میگیرم
دست و پا نزن که بی تقصیرم
صد دفعه برای من تب کردی
صد دفعه برای تو میمیرم

نه دل دارم که ، از تو دل بکنم
نه صبر دارم که ، خودمو نزنم