بسم رب الحسن‌ست خیمه قمر می‌آید

بسم رب الحسن‌ از خیمه قمر می‌آید
کیست این ماه که حیدر به نظر می‌آید

(یا قاسم ابن مجتبی)۸

بسم رب الحسن‌ از خیمه قمر می‌آید
کیست این ماه که حیدر به نظر می‌آید

این چنین که سوی میدان خطر می‌آید
پدر ازرق شامیست که در‌می‌آید

از جلال و جبروتش همه می‌ترسند
بعد ده سال همه روی حسن را دیدند

این که عمامه به سر بسته برای حسن است
تنکرونیست شعارش زره‌اش پیرهن است

ای جمل‌زاده بدان قاسم ما صف شکن است
ذوالفقار دوسرش تشنه‌ی گردن زدن است

از جلال و جبروتش همه می‌ترسند
بعد ده سال همه روی حسن می‌دیدند

(یا قاسم ابن مجتبی)۴

مثل باباش چه باغیض و غضب می‌جنگد
گاه گاهی ز جلو رو به عقب می‌جنگد

یک تنه با همه یل‌های عرب می‌جنگد
همه گفتند که این تشنه عجب می‌جنگد

کیف کرده‌است حسین از زجز فاطمی‌اش
جان فدتی هنر رزم ابوفاضلی‌اش

(یا قاسم ابن مجتبی)۸