بر شب قدسی آسمان محمد

بر شب قدسی آسمان محمد
بر نفس گرم آستان محمد

بر شکن زلف دلستان محمد
بر دل عشاق بی نشان محمد

یا که قسم بر خودش به جان محمد
نام علی هست در اذانِ محمد

آمده با جلوه تمامی اسماء
آمده صاحب مقام سوره‌ی اسراء

کعبه موسی شده است قبله‌ی ترسا
ریخته قبل تشرفش به مصلی

کنگره‌های بلند سنگی کسرا
آی زمین آمده زمان محمد

نور ازل ، عقل کل و صادر اول
اوست کتاب مبین ، ظهور مفصل

بر همه‌ی انبیاست مَرجع و مُرسل

بر همه ماسواست اقدم و افضل
تا به ابد بین خلق اعلم و اعقل

هست جهان نقطه‌ی جهان محمد
شمس برآورده است در شب بطحا

دامن مادربزرگِ حضرت زهرا
مادر او آمنه است ، خم شده اما

بوسه زند تا به دست اُمِ‌ابیها
این نفَس فا‌طمه است و قبله‌ی مولا
ای به فدای دو جاودان محمد


جلوه حق با خودش که مشتبه آمد
حضرت خورشید مکه شامگه آمد

زلف به غارت گشود با سپه آمد
شام غم و جهل رفت و مِهر و مه آمد

نور یکی بود و جلوه‌ی چهارده آمد
چهارده آینه آمد از کران محمد

دست به دامان توست اینهمه دستان
هست غبارت به چشم باده پرستان

حیف که خاکِ تو هست مامن پَستان
کاش دعایی کنی به حرمت مستان

تاکه شود این عربستان حسنستان
ناب ببینیم تا نشان محمد

ای جلواتت همه جمال حسینت
ارث تو شد هیبت و جلال حسینت

خورده گره حال تو به حال حسینت
خون دل عاشقان حلال حسینت

نیست در این سر بجز خیال حسینت
جان به فدای حسین جانِ محمد

نور خدا را ببین به رغم منافق
پُر شده عالم از این شمیم شقایق

گفت فقط جعفری است مذهب عاشق
می‌شکفد شیعه از صراحت صادق

هست علی بر لبت تمام دقائق
کوری چشمانِ دشمنان محمد

ناله‌ی من تا انا سائلکم شد
بارِ گناهم کنار لطف تو گم شد

قمست ما کاظمین و مشهد و قم شد

مستی ما شد فزون نوبت خُم شد
این صلوات و سلام چهاردهم شد