برخوان غم که عالمیان را

بر خوان غم چو عالمیان را صلا زدند
اوّل صلا به سلسله‏ى أنبیاء زدند

نوبت به أولیاء چو رسید، آسمان تپید
زآن ضربتى كه بر سر شیرخدا زدند

آن در كه جبرئیل امین بود محرمش
اهل ستم به سینه‌ى خیرالنّساء زدند

بس آتشى ز اخگر الماس‌ریزه‏ها
افروختند و در جگر مجتبى زدند

و آن‌گه سرادقى كه ملک، محرمش نبود
كندند از مدینه و در كربلا زدند

پس ضربتى كز آن جگر مصطفى درید
بر حلق تشنه‏ى خلف مرتضى زدند

اهل حرم، دریده گریبان؛ گشوده موى
فریاد بر در حرم كبریا زدند

منبع:سایت فطرس