بخت سفید

ننه نخل بلندم رفتی و حالا دلم ریشه
شب و روز قلب صد پاره‌ام یه اسپند رو آتیشه

ننه اون روز که دیر از مدرسه برگشتی تو خونه
سفید شد چند تا از موهام خدا دردامو می‌دونه

ننه دردات تو جونم که برات خونِ دلا خوردم
تا پیدا شه تن نازت هزارون بار من مردم

ننه بختت سفیده که تو ابرا رو سفیدی تو
ننه شیرم حلالت که به راه حق شهیدی تو

شدم پیر از غمت زودی دیگه می‌لرزه این دستام
ننه دکتر میگه گریه ضرر داره برا چشمات

ننه دکتر نمی‌دونه چه داغی بر جگر دارم
که نیست دست خودم گریه جوونم رفته ناچارم

پس اینا گوشه‌ی خونه با عکست می‌کنم صحبت
میام پنجشنبه‌ها پیشت اونم با سختی و زحمت

آی جوونُم ...