با نوکر ارباب حسین
محبوب اَحباب حسین
شک داری بیا تجربه کن
کُلُّ الخیر فی بابِ حسین
خیر دنیا و قیامت جَمعه
توی درگاه اباعبدالله
خیره نوکری برا این آقا
مرد این راهی اگه بسم الله
با دعای حسین و، تحت لوای حسین
می‌رسم یه روز منم، به کربلای حسین
روشنه دلم یه روز توو هیئتش می‌میرم
عاقبت به خیر می‌شم تو روضه‌های حسین
یا اباعبدالله...
بی‌معناس، زندگی توی
این دنیا بی کرب و بلا
شک داری، برو یه بار ببین
کُلُّ الخیر فی کرب و بلا
خیر دنیا و قیامت یعنی
یه شب جمعه زیارت باشی
دل بدی به پرچم رو گنبد
بی‌خیال غصه‌ی دنیا شی
به مقام حسین و به احترام حسین
همه جا جار می‌زنم، منم غلام حسین
روشنه دلم دَمِ شهادتین می‌رسه
عاقبت به خیر می‌شم با ذکر نام حسین
یا اباعبدالله...
من اسیر تو، تویی اسیر الکُرُبات
من قتیل تو، تویی قتیلَ العَبَرات
یا مُبَدِلَ السَیّئاتِ بِالحَسَنات
یا سَیّدَ الکونِین، یا اباعبدالله الحسین
حسین حسین...
تو روز قیامت و تو یومُ الحَسَرات
یا مُبَدِلَ السَیّئاتِ بِالحَسَنات
یا سَیّدَ الکونِین، یا اباعبدالله الحسین
حسین حسین...
این روزا که بی‌مِهری بین آدما بابه
خوشحالم که می‌دونم عزّت دست اربابه
دنیایی که با عشق دلبر باشه جذابه
خوشحالم که می‌دونم عزّت دست ارباب
ای یار من دلدار من
وا کن تو گره دوباره از کار من
چاره تویی بی چاره من
ذکر حسینه افضلُ الاذکار من
جانم حسین جانم حسین اباعبدالله...
عمریه که مشغول لطف حیّ مَنّانم
ذکر هر شبم اینه ای جانم حسین جانم
برمی‌گرده به روضه اصل دین و ایمانم
ذکر هر شبم اینه ای جانم حسین جانم
نذر غمت چشم تَرَم
آقا به فدای تو پدر مادرم
با اذن تو یا ذَا الکَرَم
میگم حسین تا نفس آخرم
جانم حسین جانم حسین جانم حسین اباعبدالله...
روزی دلم دست آقای خراسانه
مشهد قبله‌ی قلبم سلطانم رضا جانه
این آقا رئوفانه غم‌خوارِ غریبانه
مشهد قبله‌ی قلبم سلطانم رضا جانه
آقای من لطفش زیاد
هر در از این حرم شده بابُ المراد
چی بهتر از اینکه بازم
مشهد قرار ما باشه بابُ الجواد
جانم رضا جانم رضا جانم رضا مدد یا سلطان...
