با تعصّبم من به ولایت علی
جونمم می‌دم پای خلافت علی
آی مؤذّن‌ها، بگید رو مأذنه‌ها
أشهّد أنَّ علی ولی‌الله
یا علی مولا، یا علی مولا...
حکمته همش نهج‌البلاغه خط به خط
خونه‌ی بابام نجف اشرفه فقط
روی اسم تو خیلی حسّاسم
خلیفه‌ای جز تو من نمی‌شناسم
بی‌اصل و نَسَبا یه عمر، تو حسرت نَسَبِتن
چندین قرنه که پیِ دزدین لقبتن
تبرّی علی، تولّی علی، ای قبله‌‌گاه هر معلّی علی
علی اعلم و معلّی علی، لا امیرالمؤمنین الّا علی
آمدم دنیا برای دیدن روی علی
ورنه با این مردم دنیا چه کاری داشتم
می‌کَند در‌های جنّت را و می‌گوید به رضوان
رو که مهمان‌خانه‌ی مَرد دو عالم دَر ندارد
علی امام من است و منم غلام علی
هزار جان گرامی فدای نام علی
جنازمو ببَرید وادیُ‌السّلامِ علی
علی امام من است و منم غلام علی
من ار به قبله رو کنم
به عشق روی او کنم
به دشمن علی بگو نماز خود رها کند
نماز بی‌ولای او عبادتی‌ست بی‌وضو
هر کس به ولایت علی شک دارد
با مادر خویش در میان بگذارد
علی‌گویانِ عالم جمله مست‌اند
تمام انبیاء هم شیعه هستند
