باز عالَم شده حیران اباعبدالله
آمده قاری قرآنِ اباعبدالله
چه مبارک سحری قسمت عالم شده است
دست‌گیریِ حسن‌جانِ اباعبدالله
اباعبدالله یا اباعبدالله...
عرض تبریک به عباسِ علمدار آمد
شیر جنگاور گُردانِ اباعبدالله
آسمان و قمرش سجده‌کُنان‌اند امشب
پیش این شمعِ شبستانِ اباعبدالله
حضرت خسروِ دین نغمه‌ی شیرین آمد
چشم بد دور ، علی‌جانِ نخستین آمد
اباعبدالله یا اباعبدالله...
کیست این بانیِ اَلطافِ نهانی کردن؟
عادتش مثل حسن خیر رسانی کردن
طیّبَ‌الله به این رحمتِ پیغمبری‌اش
کار او گشته محبّت به جهانی کردن
ما نخواهیم از او غیر خودش را که خطاست
از کریمان طلب لقمه‌ی نانی کردن
زندگی چیست به جز لحظه‌ی شیرینی که
به فدای سر و جانش، سر و جانی کردن
شهدا روز قیامت همگی می‌گویند
این جوان داد به ما یاد، جوانی کردن
با سر و جان سوی این حضرتِ جان باید رفت
زیر شمشیر غمش رقص‌کنان باید رفت
اباعبدالله یا اباعبدالله...
