بارون اشک

بارون بارونم دلم جزیره‌ی مجنونه
دلم مثل شلمچه خونه
بگین کجان رفیقام

بارون بارونه کی می‌گه فاصله آسونه
یه روضه خون داره می‌خونه
بگین کجان رفیقام

بگید یکی هست که دیگه واسه شهادت از دست رفته امیدش
چرا دوباره این روضه خون و پیش رفیقاش نمی‌بریدش

چه سرده دنیا خدایا
شدیم چه تنها خدایا

یاد شهیدا
برگشتم به سوی این شهیدام
کنارشون جهان کوچیکه
عزیز ترین رفیقام

برگشتم کنار استخوان‌هایی که
خدا کنارشون نزدیکه
عزیز ترین رفیقام

دوباره اومد یه عید تازه
دلم به مادر قسم گرفته

چقدر بمونم چقدر بخونم
دلم شکسته دلم گرفته

آه از اون روزا که دلای ما مثل دریا بود
که مادر همه زهرا بود
خوشا به حالمون

می‌گفتیم یا زهرا تموم معبرها باز می‌شد
یه شور تازه آغاز می‌شد
خوشا به حالمون

هنوز تو سختی به غیر مادر دردمون و با کسی نگقتیم
گره به هر کار وقتی می‌افته به پای زهرا همه می‌افتیم

چه سرده دنیا خدا
شدیم چه تنها خدایا
بعد شهیدا خدایا