بابایی خیال کردی قهرم

بابایی، خیال کردی قهرم حالا اومدی واسه آشتی
نمی‌گی چرا رفتی و ما رو تنها گذاشتی
عزیزم

بابایی، رقیه بمیره که بالای ابروت کبوده
مگه گریه کردی که اینجور سر و روت کبوده؟
عزیزم

سرِ جاش دیگه نیست حواسم واویلا
ببین پاره پاره است لباسم واویلا

یه چند وقتیه که گرسنه خوابیدم
یکم نون می‌آوردی واسم واویلا