ای یاس کبود من

تب داره، شبا بیداره
دعاش اما الجّار وَ ثُمَّ الدّاره

تو حرفاش پیش بچه‌هاش
میگه بارلها ازم راضی باش

دلگیره، داره می‌میره
نفس میکشه از تنش خون میره

گریونه دلش پر خونه
می‌گیره روشو از همه تو خونه

ای مادر مرو، ای مادر
الهی بمیرم برات ای مادر

ای بود و نبود من
ای یاس کبود من زهرا زهرا

تنها تکیه گاه من
عشق بی گناه من زهرا زهرا

از پیش من مرو زهرا زهرا
جان حسن مرو زهرا زهرا

کوه محکم علی، تنها همدم علی، برخیز از جا
بی تو می‌خورم زمین، آه و زاری‌ام ببین، بین غم‌ها

بانوی صف شکن در سنگر باش
حرف از سفر مزن با حیدر باش

از پیش من مرو زهرا زهرا
جان حسن مرو زهرا زهرا