ای گل خزانم آتش زدی به جانم

ای گل خزانم آتش زدی به جانم 
ای پرستوی من رفتی ز آشیانم 

 مانده کنج سینه غم های بی حسابم 
بی تو در مدینه سلام بی جوابم 

در غمت خمیدم، امیدم، رفیق خفته زیر گل 
ای فرشته رویم،چه گویم، چه کرده هجرانت به دل 

مرتضی و دوری، صبوری، ندارم و بریده ام 
یاد روی ماهت، بریزد، ستاره از از دو دیده ام 

یاس نیلوفری، کی مرا می بری 
وای از این غم جدایی 

*** 
بعد تو به عالم من دل خوشی ندارم 

بی تو با که گویم غم های بی شمارم 
من که در مدینه غریب و بی شناسم 

سر برآر و بشنو زهرا تو التماسم 
ای فدای چشمت، نگاهت، به درد من بُوَد طبیب 

با دل شکسته، نشسته، شب تا سحر اَمّن یُجیب 
ای صفای خانه، شبانه، بار سفر را بسته ای 

با قد خمیده، شهیده، مگو که از من خسته ای 
یاس نیلوفری، کی مرا می بری 

وای از این غم جدایی 
*** 

درکنار قبرت، ببین در اعتکافم 
کعبه هستی و من، دور تو در طوافم 

از غمت برآید، زسینه آه سردم 
بی تو من که دیگر، علی کوچه گردم 

کی رود ز یادم، غم تو، ای مانده ببن کوچه ها 
کس خبر ندارد، ز داغت، با من چه ها کردی چه ها 

کی رود زیادم، که دشمن، هست تو را گرفته بود 
کی رود زیادم، که زینب، دست تو را گرفته بود 

یاس نیلوفری، کی مرا می بری 
وای از این غم جدایی 

***