ای کشته‌ای که بود اُحد کربلای تو

ای جانِ جهان، جهانِ جان ادرکنی
قَیّومِ زمین و آسمان ادرکنی
احیاگر صد دَمِ مسیحا الغوث
یا حضرت صاحب‌الزمان ادرکنی
****
ای کشته‌ای که بود اُحُد کربلای تو
اهل مدینه، نوحه‌گران در عزای تو
شیر خدا و شیر رسول خدا تویی
ای نامِ سیّدالشهدایی سزای تو

قبل از حسین و واقعه‌ی جان‌گداز او
زهرا گریست بر تو و بر کربلای تو
شد خلعتِ شهادتِ تو جامه‌ی رسول
جان‌ها فدای پیکرِ در خون شنای تو

ای قامتِ بلندِ رشادت به هر زمان
کوتاه بود عبای پیمبر برای تو
ماتم چرا گیاه به پای تو ریختند
می‌باید آنکه ریخت سر و جان به پای تو

اعضاءِ تو زِ تیغ ستم پاره‌پاره شد
پایان نشد به کشته شدن ماجرای تو
هر عضوت از نسیم شهادت چو گُل شکفت
در راهِ دین چو مُثله نشد کَس سوای تو