ای کاروان آهسته ران

ای کاروان ای کاروان آهسته ران آهسته ران
آرامِ جانم می‌رود آرامِ جانم می‌رود
وآن دل که با خود داشتم با دلستانم می‌رود

در رفتنِ جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من خود به چشمِ خویشتن دیدم که جانم می‌رود

ترانه‌ای که دل می‌بره،ذکرِ نامِ حسینِ
می و مستی‌ام حسین،همه هستی‌ام حسینِ

حسابم با حسینِ،کتابم با حسینِ
اگه قلبمُ بشکافن،نقش اون یا حسینِ

دل و دین و بهار من،نفسِ بی‌شمار من
دیونگیِ به کارِ من،همگی با حسینِ

من از تو دَم می‌زنم،آتیش به عالم می‌زنم
اگه حسینِ یار منِ،ماهِ شبِ تارِ منِ
به اسمِ اعظمش قسم،خدا خریدارِ منِ

اگه رسمِ دیونگی،رسمِ دلِ زارِ منِ
همه عشقم دلم مولا،تمومِ حاصلم مولا

کتابم با حسینِ،حسابم با حسینِ

تمومِ زندگیم ماله حسینِ
دلم همواره دنباله حسینِ

ای کاروان ای کاروان آهسته ران آهسته ران
قدری تحمل ساربان قدری تحمل ساربان،تندی مکن با کاروان

در رفتن جان از بدن،گویم هرنوعی سخن
من خود به چشمِ خویشتن دیدم که جانم می‌رود

دلم به عشقِ یارم،گرفته حال و هوایی
نوشته‌ بر رویِ قلبم،به خطرِ کرب‌و‌بلایی

همه هستی‌ام حسینِ،مِی و مستی‌ام حسینِ

شدم اسیرِ عشقت، به جان و قلب و وجودم
زِ تو گرفتم معنی چنان‌ که بی‌تو نبودم

رویِ قلبِ من نوشته،حرمت برام بهشتِ

اگرم ‌شبنمِ وصل است،برسد به رویِ مژگان
به دو دیده خاکِ آه است،به کنار می‌گذارم

سرودِ شبم حسینِ،خوابِ هر شبم حسینِ
همه هستی‌ام حسینِ،مِی و مستی‌ام حسینِ

همه‌ی زخمِ زبان‌ها،.طعنه‌ی جور و زمان‌ها
همگی را به حسابِ دمِ یار می‌گذارم

تو اگر گذر کنی از کوچه‌ی خاکیِ قلیم
به حریمِ دیده سرمه زِ غبار می‌گذارم

دلم به عشقِ یارم گرفته حال و هوایی
نوشته روی قلبم به خطر کربلایی

همه هستی‌ام حسینِ،مِی و مستی‌ام حسینِ
سرودِ شبم حسینِ،خوابِ هر شبم حسینِ

خودم دیدم که آن دیوانه‌ی پست
میانِ کوچه راهِ مادرم بست

الهی بشکنه دستِ مغیره
به طفلی رَخت ماتم بَر سرُم کرد

ای گلِ زهرا حسین،بی‌کس و تنها حسین
زینتِ دوشِ نبی،داده در زهرا حسین

کربلای تو بهشتم،رویِ تو مهتابِ من
هر کجا بادِ تو باشد،معبد و محرابِ من

نفس نفس می‌زنم فقط برایِ حسین
بنویسید بَر کفنم،غلامِ اِبن الحسنم