ای پیکر برهنه‌ی بی‌سر حسین من

ای پیکر برهنه‌ی بی‌سر حسین من
آیا تویی عزیز پیمبر حسین من؟

پیدا نمی‌کنم به تنت جای بوسه‌ای
جز جای تیر و نیزه و خنجر حسین من

بگذار تا زنم به گلوی بریده‌ات
یک بوسه با نیابت مادر حسین من

ای بر تنت سلام و جوابِ سلام ده
از حنجر بریده به خواهر حسین من

زخم تنت ز حدّ تصَوّر، بوَد فزون
زخم دلت هزار برابر حسین من

ترسم کُشند دختر مظلومه‌ی تو را
او را نگیر این‌همه در بر حسین من

برخیز و بر مسافر شامت، اذان بگو
قرآن بخوان در این دم آخر حسین من