ای ولی و والی و والا علی
روشنی عالم بالا علی
هر نفست کار مسیحا کند
ای سببِ خلقت دنیا علی
مرده بُدم زنده شدم، گریه بُدم خنده شدم
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم
وجه تو وجه خداست، بی تو دو عالم فناست
مِهر تو مُهر امان، بی تو جهان بی‌بقاست
شرط عبور از صراط، حُب تو باشد فقط
زمزمه‌ی عشقِ تو، روز قیامت به پاست
یا امیرالمؤمنین...
داده به عشق، نامِ تو معنا حسین
زنده شده از خونِ تو حق یا حسین
کشته شدی با لب عطشان ولی
زنده تری از همه‌ی ما حسین
بی‌همگان به سر شود، بی تو به سر نمی‌شود
داغِ تو دارد این دلم جایِ دگر نمی‌شود
خونِ تو خونِ خداست، تربتِ پاکت شفاست
روضه‌ی تو جنّت و قبله‌ی ما نینواست
ای که پیِ دیدن وجه خدا می‌روی
گردِ جهان را مگرد آینه در کربلاست
یا اباعبدالله...
