ای مظلوم یا اخا الغریب و یا مهموم

ای مظلوم یا اخا الغریب و یا مهموم
ای مظلوم شدی از آب فرات محروم

ای محروم تکه تکه شد تنت مصدوم
همه اعضای تنت جدا جدا یا الهنا

این حسینِ منه زیر دست و پا یا الهنا
غرق خون شده تموم کربلا یا الهنا

کمه زینبو قبول کن ای خدا یا الهنا
ای مظلوم به غم و غصه شدم محکوم

ای مظلوم نگران کشته شدی آروم
ای مظلوم زخمای تنت شده معلوم

توی غربت کشتنت دور از وطن
ای حسین من

چه کنم با این شهید بی‌کفن
ای حسین من

چقدر نیزه به پیکرت زدن
ای حسین من

جای بوسه‌ای نداره این بدن
ای حسین من

ای مظلوم ، زدنت یه عده پیش روم
ای مظلوم ، پاره پاره رگای حلقوم
ای مظلوم ، سر بریدن دیگه شد مرسوم

بی وضو زدن به موهای تو دست
قلب من شکست

نیزه راه نفس تو رو که بست
قلب من شکست

رو تن مطهرت وقت که نشست
قلب من شکست

تنها موندم وسط یه عده مست
قلب من شکست

ای مظلوم، زیر تیر و نیزه‌ها مدفون
ای مظلوم، لرزه انداختی به این زانوم
ای مظلوم، گریونن سکینه و کلثوم

لب تشنه کشتن آخر
بی‌جرم و گناه

بی‌سر و بی‌کفن و پیکر شاه
بی‌جرم و گناه

تنها موندم آخرش نیمه‌ی راه
بی‌جرم و گناه

بیابون و یه زن ، بی سرپناه
بی‌جرم و گناه

*****

چرا قاسم اینجور بهم ریختنت
با هرچی که می‌شد تو رو کشتنت
تنت توی صحرا کشیده شده
شده نیزه بارون تمام تنت

عمو حسین عمو حسین (3)

یه زخم عمیقه میون گلوت
چرا آخه خونی شده کل روت
زیر مرکباشون چه در هم شدی
بلند شو که داره می‌میره عموت

عمو حسین عمو حسین (3)

بلند شو عزیزم غمت
می‌خنده یه لشکر به اشک عمو
برام سخته قاسم غم و داغ تو
چرا آخه اینجور شدی زیر و رو

عمو حسین عمو حسین (3)

تو رو نانجیبا چقدر بد زدن
شده خاک صحرا برا تو کفن
با گریه کنارت می‌شینم میگم
پاشو یادگار داداشم حسن

تو رو مثل اکبر جدا کردنت
عبا کم آوردن برا بردنت
پر از لخته‌ی خون شده حنجرت
چقدر آخه مظلوم گیر آوردنت

یا اباعبدالله آقای من ،یا اباعبدالله آقای من (3)

توی گودال چه خبره
ریختن سرت شش نفره
یا اباعبدالله آقای من ،یا اباعبدالله آقای من (3)

این ساربان بالاخره انگشترتو می‌بره
یا اباعبدالله آقای من ،یا اباعبدالله آقای من (3)

ذبحو مگه بلده شمر که رو سینت اومده شمر
تو موندی و (..) شمر زیر مشت و لگد شمر

یا اباعبدالله آقای من ،یا اباعبدالله آقای من (3)

ای آقا وای من از غصه‌ی فردا
ای آقا وای من از دست نامردا
ای آقا تو که رفتی شد شروع دردا

خیمه‌ها سوختن همه تو التهاب وای از زینتا
دست ناموستو بستن با طناب وای از زینتا
بچه‌هات همه در تب و تاب وای از زینتا
اشک زینبو گذاشتن بی جوابوای از زینتا

ای آقا کاروان بود و یه زن تنها
ای آقا یک تنه میون دشمن‌ها
ای آقا محمل بی‌پرده و زن‌ها

خواهرت صد دفعه گفت از اضطراب وای از زینتا
نگرفت کسی برا زینب رکاب وای از زینتا
بچه‌هاتو می‌زدن حتی تو خواب

آه ریان پشت اسمش بنویس عطشان
آه ریان جد ما به خاک و خون غلطان
آه ریان بگو برگه برگه شد قرآن

شیب گوداله و شاه بی ردا وا محمدا
عمه جان رو به مدینه زد صدا وا محمدا

این حسین توعه که شده فدا وا محمدا
توی کربلا پیچیده این ندا وا محمدا
آه ریان ناله میزنم براش از جان
آه ریان حتی از شریعه خورد حیوان
آه ریان جلو چشمامه همین الآن

میزنه سنان جدا شمر جدا وا محمدا وا محمدا
انگاری کردن به قنفذ اقتدا وا محمدا وا محمدا
جاریه روی زمین خون خدا وا محمدا وا محمدا
عمه جان رو به مدینه صدا وا محمدا وا محمدا

آه ریّان دم قتلگاه همه طفلان
آه ریان علیا مخدره گریان
آه ریان حمله شد به حرم سلطان

برید از خیمه‌ی ناموس خدا وا محمدا وا محمدا
روی خاکه بددن شهدا وا محمدا وا محمدا

آه ریان کشته‌ی فتاده در میدان
آه ریان حق دارن بهش بگن عریان
آه ریان جلو چشمامه همین الان
لااقل صیدتو رو به قبله کن
شمر حوصله کن شمر حوصله کن
اول بکش و بعد هلهله کن
شمر حوصله کن شمر حوصله کن