ای ساقی لب تشنگان

ای ساقی لب‌ تشنگان، ای ساقی لب‌ تشنگان
ای جان جانانم، سقای طفلانم

-----

رباب کاش نگاهی به حالم کنه
نگاهی به زخم رو بالم کنه
می‌خواستم که مشکو بیارم نشد
علی‌اصغرت کاش حلالم کنه

می‌سوزه دل من به آواره‌ها
اینا رحم ندارن به شیرخواره‌ها
یه چیزی شنیدم که ریختم بهم
نظر داره خولی به گوشواره‌ها

دستای عباسو بریدن
راحت شه گوشواره کشیدن

-----

رو مشکی که پاره‌اس چشاتو نکِش
رو لب نغمه‌ی یا أخاتو نکش
بلند می‌کنم جسمتو از زمین
رو خاکای صحرا پاهاتو نکش

توی علقمه دست و پا می‌زنی
دم از غربتی آشنا می‌زنی
یکی دست‌شکسته کنار تو بود
کیو دست بریده صدا می‌زنی

با چادرِ خاکی نشسته
پهلوی تو پهلوشکسته

------

حرم از داغ تو دیگر دل مضطر دارد عباس
هیچکس نیست که بعد از تو عَلم بردارد

جبرئیل است که افتاده زمین یا که تویی
چقدر پیکر صدپاره‌ی تو پَر دارد

گر سرت را سر زانو بکشم می‌ریزد
سر تو بسکه جراحات مکرر دارد

تو اگر پا نشوی نوبت گودال من است
شمر پیش نظرم دست به خنجر دارد

پاشو عباس که نزدیک خیامم شده‌ است
نانجیبی هوس غارت معجر دارد

-----

تو نباشی دخترانم را اراذل می‌زنند