ای ساقیِ سرمست زِ پا افتاده

ای ساقیِ سرمستِ زِ پا افتاده
دنبال لبت آبِ بقاء افتاده

دست و عَلم و مَشک، سه حرفِ عشق است
افسوس زِ هم این سه جدا افتاده

ای قمرِ هاشمیون که خورَد حسرت رویت قمر
بلبلِ گلزارِ علی که زدی در یَمِ خون بال و پر

منصب سقّاییِ تو به جهان، مزد وفاداری‌ات
دستِ جدا فرقِ دوتا، سندِ عشق و فداکاری‌ات