ای حسرت سجاده‌ها

ای حسرت سجاده‌ها‌، یا ربنای تو
رفته ست تا به عرش اعلی ربنای تو

بوی علی دارد سحرها ربنای تو
توحید می‌گیریم ما‌، با ربنای تو

آقا بیا و نذر جدت با گدا تا کن
یک کاظمیه در دل هر شیعه بر پا کن

دل دست تو دادیم پس دل بر نمی‌گردد
ناقص نباشد تا که کامل بر نمی‌گردد

بی‌جیره از این خانه سائل بر نمی‌گردد
یعنی از این‌جا بی فضائل بر نمی‌گردد

این دفعه را آقا بیا سائل نوازی کن
ویرانه‌ی قلب مرا آباد سازی کن

همراه ماه امشب ستاره می‌رسد و راه
و یک علی دارد دوباره می‌رسد از راه

بر گنبدی سوم مناره می‌رسد از راه
شیری به شکل شیرخواره می‌رسد از راه

این شاخه‌ی طوبی ثمر دارست از امشب
بی‌بی رباب ما پسردارست از امشب

این طفل کوچک می‌شود حیدر زمان جنگ
شمشیر خود می‌سازد از حنجر زمان جنگ

اصغر شد اما می‌شود اکبر زمان جنگ
مانند مردان می‌سپارد سر زمان جنگ

گهواره را معراج خواهد کرد این آقا
دین را به خود محتاج خواهد کرد این آقا