ای تک ستاره ی هفت آسمون من

ای تک ستاره ی هفت آسمون من
ای غایب از نظر ای بی نشون من

هبچکس پی تو نیست حتی به قدر آب
دریا تویی ولی ما در پی سراب

تو پروندمو دیدی و گریه کردی
چقدر از گناهم خجالت کشیدی

چه جاها که رسواشدن حق من بود
ولی تو به جاش آبرومو خریدی

نشد قدر یک لحظه رویام توباشی
یه عمره گنام شده سد راهم نشد اونی باشم که از من می خواستی

ولی من هنوز در پی نیم نگاهم
حلالم کن آقا ، دلت روشکستم
ولی هرچی باشه غلام تو هستم

آرامش همه گیر نگاهته
چشمای مادرت ،دیده به راهته

از بست غریبی که صحرا نشین شدی
مقصری مگه تنها ترین شدی

همه تقصیر ماست که خیمه نشینیم
شبیهت تو دنیا کسی نیست تو غربت

ما کاری نکردیم برای ظهورت
تورا یادمون رفت آقاجون چه راحت

چقد کربلا تو حرم گریه کردم
واسه اون زیارت که تو خوندی واسم

چقد دیدمت اما نشناختمت حیف
حالا غرق افسوسمو التماسم
بدون تو برسر چه خاکی بریزم
کجایی امامم کجایی عزیزم
*****