ای امید همه‌ی منتظران
بین غم‌ها همه بی‌غمخواریم
دیر شد، آه، خودت را برسان
تا بفهمند که صاحب داریم
جز وصال تو نداریم امید
جز فراقت چه ملالی‌ست بیا
چقدَر خلق به تو محتاج‌اند
چقدَر جای تو خالی‌ست بیا
مطمئنم که تو باید باشی
مطمئنم که تو را کم دارم
آن زمانی به تو نزدیکم که
روضه‌ی ماه مُحرّم دارم
شُکر حق سایه‌ی این پرچم‌ها
سال‌ها هست که روی سر ماست
مجلس روضه‌ی ارباب امروز
باز هم دغدغه‌ی رهبر ماست
باز هم امسال نشان داد به ما
عشقِ در سینه‌ی بی‌تابش را
همه دیدند که تعطیل نکرد
مجلس روضه‌ی اربابش را
مجلس روضه پُر از پیغام است
ما چه دانیم زِ اسرارِ حسین
به وجودش همگی می‌نازیم
رهبر ماست علمدارِ حسین
شب هشتم شده آقاجانم
شب دلداده‌ی رعنای حسین
آن جوانی که غمش اندازد
آه در بین نفس‌های حسین
باز هم یاد پدرهای شهید
که روی نعش پسر افتادند
چقدَر داغ جوان سنگین است
پای این داغ همه جان دادند
