این چهل روزه که پریشونم

این چهل روزه که پریشونم
از غمت داداش ببین که خیلی داغونم

از لحظۀ جان سوزِ آخر
یادم می‌آد که زار و مضطر

وقتی که سرت رو می‌بریدن
یکی می‌گفت غریب مادر

همه موهام دادش سفیده
قامت من دیگه خمیده

هر کی رسید می‌زد ماهارو
یکی لگد، یکی کشیده

یا أخا یاحسین یا أخا یاحسین
(برات بمیرم ای برادر

برادر ای عزیز خواهر)4
***

سر تو روی نی، تن تو رو خاک
ما می‌رفتیم پا برهنه به روی خاشاک

بسته بودن دستای مارو
می‌کشیدن گوشواره‌ها رو

می‌افتادیم به روی خاکا
تا می‌زدن هی بچه‌ها رو

شد بدنم پر از نشونه
از ضرب چوب و تازیونه

دار و ندار خیمه‎ها رو
می‌بردن چه وحشیانه

یا أخا یاحسین یا أخا یاحسین
(برات بمیرم ای برادر

برادر ای عزیز خواهر)4
***

باورت می‌شه، صد دفعه مردم
هر دفعه که با رقیّه‌ت به زمین خوردم

یادم می‌آد اون اضطرابو
یادم می‌آد بزم شرابو

وقتی که چوب زدن به لب‌هات
یادم می‌آد اشگ ربابو

هنوز دلم در اضطرابه
یادش برام خیلی عذابه

شرمندتم اگر برادر
رقیه جاموند تو خرابه

یا أخا یاحسین یا أخا یاحسین
(برات بمیرم ای برادر

برادر ای عزیز خواهر)4
***