اینجاست خاک ری و ملقب به کربلاست

اینجاست خاک ری وَ ملقب به کربلاست
خیلی گران تمام شده، مُلکِ خون بهاست

هرگوشه زین دیار اگر هیئتی بپاست
پشتِ قباله و سندش یک سر جداست

زان روز که معامله شد سرزمینِ ما
ری نیست نام آن و شده وادی البکاء

از آن به بعد فاطمه زین خاک رو گرفت
این سرزمین به گریه‌ی عشاق خو گرفت

آنقدر گریه شد که کمی شستشو گرفت
از خانه‌ی امام حسن آبرو گرفت

اوضاع را امام حسن رو به راه کرد
زهرا دوباره جانبِ ایران نگاه کرد

عبدالعظیم آمد و عبدِ خدا شدیم
با عشق اهل بیت دگر آشنا شدیم

همسایه‌ی عزیز دل مجتبی شدیم
در هر طواف زائرِ کرب و بلا شدیم

پیچیده باز در حرمِ یار عطر سیب
صلی علی الحسینُ و صَلی علی الغَریب

یا ذَالکرم عزیز حسن سید الکریم
امشب زنامِ توست سخن سید الکریم

پرده ز رُخ کنار بزن سیدالکریم
سر می نهم به پای تو من سیدالکریم

گریه میان صحنِ شما مستی آور است
با گریه در حریم حسینی برابر است

پر می‌کشیم از حرمت محضر حسین
پرواز می کنیم به دورِ سر حسین

عمری شدیم با مددِ خواهر حسین
شبهایِ جمعه هم نفس مادر حسین

فریاد یا بُنَیَ به گوش همه رسید
با قد خم به کرب وبلا فاطمه رسید

فریاد میزند پسرِ من سرت کجاست
قدت رشید بود بگو پیکرت کجاست

جایِ لبش که هست ولی خواهرت کجاست
سیمین گلو عزیزِ دلم حنجرت کجاست

*****
باب الحرم