اگه کبوتر بودم دوست داشتم تو آسمون مشهد بپرم

(اگه کبوتر بودم، دوست داشتم توو آسمون مشهد
بپرم و باشم جلد مرقد
یه لونه‌ی کوچیکم، واسه خودم می‌ساختم رو گنبد)۲

اگه کبوتر بودم دوست داشتم که دل ازت می‌بردم
آب و دونه توو صحنت می‌خوردم
آخرشم رو بومت، پرام و وا می‌کردم و می‌مردم

(قربون کبوترای حرمت، امام رضا)۲
(قربون این همه لطف و کرمت، امام رضا

دوست دارم صدات کنم تو هم من و صدا کنی
دوست دارم نگات کنم تو هم من و نگاه کنی

من اگه آهو بودم دوست داشنم، که تو باشی صیّادم
میون دام تو می‌افتادم
شما فقط لب تر کن واسه شکار آقاجون آمادم

توو سَکرات موتم قول دادی، که می‌رسی به یادم
وقتی توو سینه حبسه فریادم
آرزومه اون ساعت، ببینم آقا رو پات افتادم

(ضامن آهو شدی، ضمانت منم بکن)۲
تو محاله نوکرت رو از خودت جدا کنی

قربون صفات برم، از راه دوری اومدم
جای دوری نمی‌ره اگه به من نگاه کنی

(امام رضا، امام رضا)۴