اين خونه پر از عطر چادرت

اين خونه پُرِ از عطر چادرت
اين خونه پُرِ از خاطراتمون

بالم زخمیِ از بعد رفتنت
اينجا بی كسی ميشه وبالمون

كنارِ سجادت، شبا تا صبح بيداره زينب
خونه عزا خونَس، حسنتم تبداره هر شب

(تو كجايی... بی همزبونی سخته
نامهربونی كردن... نامهربونی سخته) 2

******
دنيا رسمشه كه بي وفا شده

دستاي من از دستت جدا شده
حالا اين منم كه بيقرارتم

خاكِ تو برام بيت العزا شده
كسي نميدونه، كه شبِ غسلتو بُريدم

خودم با اين چشمام، ورمِ بازوهاتو ديدم
تو كجايی... هر شب هوام بارونه

هرشب دلم ميگيره... سهمِ چشمام بارونه
(تو كجايی... بی همزبونی سخته

نامهربونی كردن... نامهربونی سخته) 2
******

اين خونه پُرِ از عطر چادرت
اين خونه پُرِ از خاطراتمون

بالم زخمیِ از بعد رفتنت
اينجا بی كسی ميشه وبالمون

من موندم ببين با گريۀ حسن
من موندم ببين با اشكِ زينبين

وقتِ رفتنته گفتي قرارمون
روزِ واقعه پيشِ تنِ حسين

يه بدنِ زخمی، ميونِ خون ميونِ نيزه
به سر زنان زينب، ميسوزه لابه لايِ خيمه

(اين حسينه... كه لبِ تشنه جون داد
كه سرشو بُريدن... كه رويِ خاكا افتاد) 2

******