امیدِ تمومِ عالَمِین، مهدی رسیده
مُنتقمِ خونِ حسین، مهدی رسیده
از پُشتِ اَبرا، سَر زد ماهِ دنیا
میلادِ مهدی، تَهنیّت به زهرا
می‌بینی تو هر خیابون، سرتاسر شده چراغون
از محله تا محله، کوچه کوچه ریسه‌بَندون
دلم از هرجا گذشته
دیده انگار تو بهشته
رو در و دیوار نوشته:
از پُشتِ اَبرا، سَر زد ماهِ دنیا
میلادِ مهدی، تَهنیّت به زهرا
اونی که همیشه یاورِ، مُستضعفینه
تَجَسُّمِ عَدلِ خدا، روی زمینه
یکّه‌سواره، تیغش ذوالفقاره
سَربندِ سُرخِ، عباسو میاره
به خدا هرکی باهاشه، خدا از خاطرخواهاشه
خِیمه‌ی سبز و قشنگش، تو دلِ منتظراشه
مهربونیاش همیشه
شاملِ اون‌کسی میشه
که مُحِبِّ واقعیشه
از پُشتِ اَبرا، سَر زد ماهِ دنیا
میلادِ مهدی، تَهنیّت به زهرا
موقعی که برگردی میشه، دنیا گلستون
باید بیای پا بذاری، روی چشامون
آقا کجایی، بَسّه این جدایی
امشب دعا کن، تا زودتر بیایی
این‌روزها هرجا که میرم، سراغِ تو رو می‌گیرم
به خدا آرزوم اینه، تو رکابِ تو بمیرم
اگه این فاصله دوره
امّا عاشقت صبوره
اُمیدش روزِ ظهوره
از پُشتِ اَبرا، سَر زد ماهِ دنیا
میلادِ مهدی، تَهنیّت به زهرا
