اولین کربلا

الهی قربونت برم
من اگه قابل باشم

آدم خبر نداره دیگه
حتی از فرداشم

یه اربعین میام ولی
یه سال توی رویاشم

لحظه دیدار پای
ضریح در اومد اشکم

معلوم بود از این اشکا
تو آغوشتم کم کم

تو قلبم
نمی‌تونه کسی جاتو بگیره

دل من
به جز عشق تو رو نمی‌پذیره

یه عاشق
امام حسینشو یادش نمی‌ره

حسین جان
حسین جانم حسین جانم حسین جان

کاشکی می‌شد به بهترین
خاطره هام برگردم

الهی به قشنگ ترین
روز و شبام برگردم

دلم می‌خواد به اولین
کرب و بلام برگردم

من اولین عکسم با
ضریحو قابش کردم

توی اتاقم هر شب
دور حرم می‌گردم

دل من
گرفته ای کاش بارون بباره

که بارون
فقط اسم تو رو یادم میاره

حسین جان
چقدر اسم قشنگت گریه داره

حسین جان
حسین جانم حسین جانم حسین جان