انگار خود پیمبره
رزمش شبیه حیدره
مثلِ عموی با وفاش
قوی و دلاوره
جونِ من از پیکر می‌ره
برو، ولی آهسته‌تر
دل مونده و دلبر می‌ره
برو، ولی آهسته‌تر
یا علی‌اکبر، یا علی‌اکبر
حسین، حسین، حسین
***
خورده، سنگ‌ها به ابروهاش
غرقِ به خون بازوهاش
انگار تموم نیزه‌ها
نشسته به پهلوهاش
باز یاد مادر افتادم
پاشو علی‌اکبرم
پیش تو با سر افتادم
پاشو علی‌اکبرم
یا علی‌اکبر، یا علی‌اکبر
وای وای وای
***
جسمت، فرش زمین شده
موهات، با خون عجین شده
خاکِ کربلا خاتم و، تن تو نگین شده
شد اِربا اِربا پیکرت، پاشو اذان‌گوی حرم
عمه اومد بالا سرت، پاشو اذان‌گوی حرم
یا علی‌اکبر، یا علی‌اکبر
وای وای وای
***
