انا لله رو لب‌های

انالله رو لب‌های اصحابه
بعد از چند ماه زهرا راحت می‌خوابه
انالله، انالله
اسما آب می‌ریزه روی پهلو هر بار
جاری میشه خون از جای زخم مسمار
تاریک‌ترین شب مدینه رسید ای وای
دست مرتضی به زخم سینه رسید ای وای
ماه حیدر تا عرش اعلا میره
رو شونه‌اش تابوت زهرا میره
ماه حیدر، ماه حیدر
مولا خاک می‌ریزه روی یاس پرپر
زینب رفته از حال روی قبر مادر
گریه می‌کنی حسن بی مادر شده ای وای
بعد فاطمه علی غریب‌تر شده ای وای
****
اگرچه بردن جسمت به عهده‌ی پدر است
حساب کردم و دیدم که کار صد نفر است
ریز ریزی ولی عزیزی تو، چه کنم از عبا نریزی تو
لالا علی اکبر من، اربا اربا علی اکبر من
وای از نبش قبرت، رباب نمی‌دید ای کاش
پیش چشمای من سرت رو کند با دستاش