انا علی ابن حسین ابن علی...
...
من کی‌ام احمدِ ثارالله‌ام
ساقی لشکرم و پسر ارشد ثارالله‌ام
خون حمزه‌ست درون رگ من
نگهم هیبت جعفر دارد
تیغ برّان علی در ید ثارالله‌ام
مُرشد قاسمم و عزیز عبدالله‌ام
جگر دشمن خود را بدرم با نعره
نعره‌ام آب کند از همه دونان زَهره
بانگ تکبیر مرا می‌شنوی ای پسر سعد لعین
گر جگر داری، خود به میدان به مصاف من بیا
تا که جاری بکنم خون تو بر روی زمین
من، علی ابن حسین ابن علی ابن ابی‌طالبم و
همه مغلوبند و من غالبم و
همه مقهورند، من منصورم
همه عریانند، من مستورم
نور ماه نجفم
نوه‌ی ارشد شاه نجفم
چون علی هستم، کابوس حرامیان منم
ای قوم جفاکار! حریفتان منم
انا علی ابن حسین ابن علی...
*****
نصّ بنیانٌ مَرصوصم من
فانی ذات خداوندم، ممسوسم من
جدّ من، احمد مختار قریشی‌نسب است
پدرم حیدر کرّار، امیر عرب است
مادرم فاطمه، خود خلقتتان را سبب است
آب ایوان که شنیدید ز سرچشمه‌ی من می‌ریزد
آفتاب از شب گیسوی دلاویزم می‌پرهیزد
شیرم و هیبت احمد دارم
نشنیدید مگر بوی محمّد دارم
فلکٌ فی فلکم؛ رشک سما تا سَمَکم
غبطه‌ی اهل سماواتم و جان مَلَکم
نسب اندر نسبم اهل رسالت هستند
مرز حقّ و باطلم، اهل ریا رد نشود از الکم
تندبادم که به میدان زنم و چالاکم
گر همه اهل جفا را بکشم، بی‌باکم
انا علی ابن حسین ابن علی...
*****
من شرافت به همه عالم امکان دارم
از کسی باک ندارم
دل خود در گرو خاک ندارم
شوقِ جانان دارم
من به فرموده‌ی بابایم ایمان دارم
مرگ با عزّت بهتر ز حیات زیر بار ظلم است
دست از یاری دینم نکشم تا به تنم جان دارم
جانِ ثارالله‌ام، توان ثارالله‌ام
پیر این راهم اگر جوان ثارالله‌ام
شور ثارالله‌ام، غرور ثارالله‌ام
من گل محمّدی نشان ثارالله‌ام
نفس زینبم و مهجه‌ی قلب مادرم
نوه‌ی حیدر کرّارم و شبل حیدرم
من علی‌اکبر، قهرمان ثارالله‌ام
انا علی ابن حسین ابن علی...
