الا مکّه امشب

الا مکّه امشب چه زیبا شدی
چو روی محمّد دلارا شدی

تو شهر خدایی و بختت بلند
که طور تجلای زهرا شدی

به چشم پیمبر به چشم علی
بهشت خدای تعالی شدی

تو در عرشه فرش بودی غریب
کنون برتر از عرض اعلا شدی

در و دشت و کوهت دلا را شده
که چشمت قدمگاه زهرا شده

خدیجه زهی دختر آورده‌ای
سرا پای پیغمبرآورده‌ای

شگفتا که بهر رسول خدا
نه دختر فقط مادر آورده‌ای

بغیر از پیمبر بغیر از علی
زهر مرد بالا تر آورده‌ای

سر سروران خاک پای تو باد
که بهر علی همسر آورده‌ای

چه قابل سر ما فدایش شود
پدر گفت بابا فدایش شود

محمد عطا شد ز حق کوثرت
سلام خدا بر تو و دخترت

گرامی بدارش چو جان عزیز
که هست الهی‌ست این گوهرت

تو روح همه عالم هستی و او
بود روح پاک تو در پیکرت

خدا گوهری بهتر از این نداشت
تویی بهترین هدیه از داورت

خدای تعالی به تکریم تو
همه هست خود کرد تقدیم تو

تعال الله از گوهری این چنین
تو را می‌سزد دختری این چنین

به حق خدا جز تو پیغمبری
کجا داشته کوثری این چنین

تو داماد می‌بایدت چون علی
علی را سزد همسری این چنین

حسین آن که فخر همه عالم است
کند فخر بر مادری این چنین

خدا را روی عالم آراست این
فَصَلِّ لِرَبِّک که زهراست این

که دیده که محبوبه کردگار
بود بر سرش چادر وصله‌دار

که دیده به یک زن که مردان فداش
کند ذات پرورگار افتخار

که دیده زنی را که وقت نماز
نماز از نمازش شود بی‌قرار

که دیده که خورشید در اوج نور
بپوشد رخ خویش از چشم کور

به محشر قیامش قیامت کند
کنار پیمبر امامت کند

مرا بیم آن است ای دوستان
که بر دشمنش هم کرامت کند

نترسید از سختی روز حشر
که در حشر زهرا قیامت کند

هر آن کو نصیبش نشد فیض او
چه بهتر که خود را ملامت کند

بدانید در روز محشر همه
که زهرا کند مادری بر همه

نگاهش بود شافع اُمَّتی
به هر گام خاک رهش جَنَّتی

عجب نیست از گردش چشم او
شود باب دوزخ در رحمتی

به قرآن قسم بی‌تولای او
نگردد قبول خدا طاعتی

به هر صفحه عارضش مصحفی
به هر گوشه چادرش آیتی

بود شیعه در حشر با فاطمه
برات بهشت است یا فاطمه

رسد روز محشر ندا فاطمه
بزن دوستان را صدا فاطمه

تو و اختیار جحیم و بهشت
ببخشا به حکم خدا فاطمه

نه تنها خلایق به بازارحشر
سر و کارشان هست با فاطمه

شنیدم که در آتش تب مدام
امام ششم گفت یا فاطمه

ببینی به محشر چو رو آورند
ز هر سو توسل به زهرا برند

الا آبرو آبرومند تو
بهشت خدا عکس لبخند تو

سلام خدا باد هر صبح و شام
به اُمّ و اَب و شوی و فرزند تو

به آبا و ابناء پاکت قسم
که مادر نیاورده مانند تو

تو عبد خدایی ندارم عجب
خداییت بخشد خداوند تو

اگردست تو دست داور نبود
دگر بوسه گاه پیمبر نبود

تو وجه اللهی در نگاه علی
کنار علی تکیه گاه علی

بنازم ولایت مداریت را
که جان دادی آخر به راه علی

همه شهر بودند دشمن ولی
تو بودی تمام سپاه علی

همه ناله بودی و نگذاشتی
که برخیزد از سینه آه علی

.
Mohjat.net