اسم زمینیِ بهشته

اسم زمینیِ بهشته
کربلا، قلبمو بشکافی نوشته
کربلا، آب و گِل و زاد و سرشته

کربلا، عشقه که محتشم بیاد حرم، پس ما چی
نامه‌ی نوکریمو خوندی، پس امضاء چی

این دنیا هوامو داری اون دنیا چی
امروز توی زندگیمی خب فردا چی

صاحب قلبم، ای کس و کارم
تورو قد همه‌ی ائمه دوست دارم

نفسم بنده به هوای تو
به شبای جمعه‌ی کربُبلای تو

ای حسین جانم ، ای حسین جانم
ای حسین جانم حسین جانم حسین جانم


احاطه کردی زندگیمو
آقا جان، می‌خوام ازت حال قدیمو
آقا جان، حس قشنگ نوکریمو

آقا جان، روزی که این سینه‌زدن روزیِ دستم شد
پیرهن مشکی عزا تو روضه مستم شد

اسمتو بردم و دیدم هرچی که خواستم شد
اسم تو آرامش این دلِ شکستم شد

حس آرامش، لذت دنیا
خدا می‌دونه فقط با تو خوشم آقا

سر و جان من به فدای تو
کعبه می‌گرده به دور کربلای تو

ای حسین جانم، ای حسین جانم
ای حسین جانم حسین جانم حسین جانم


اسم تو از لب بیفته
می‌میرم، دلم به تاب و تب بیفته
می‌میرم، کربُبلام عقب بیفته

می‌میرم، همیشه توی خونمون حرف حرم میشه
هرچی که بگذره نیام عمرم کم میشه

نوکرِ تو فقط جلو علم خم میشه
این علم عشقه که سایه‌ی سرم میشه

قبله‌ی عالم، دلبر دل‌خواه
بِاَبی اَنتَ و اُمی ابی عبدالله

خونمون وقف روضه‌های تو
پنجرش وا میشه سمت کربلای تو

ای حسین جانم ، ای حسین جانم
ای حسین جانم حسین جانم حسین جانم