اسمت عجب سر و صدا کرده

اسمت عجب سر و صدا کرده
چشمات ولوله به‌پا کرده
مقام حضرت علی‌اکبر
کرب‌و‌بلا رو کربلا کرده

باید خون بریزم من پای مقامت
من قد اباالفضل می‌دونی می‌خوامت
لب تر کن که بابات با طُرفة العِینی
کل کربلا رو می‌زنه به نامت

بَر و رو رو بِرم چشم و ابرو رو بِرم
طناب دارمه جَعد گیسو رو بِرم
تماماً پیغمبره خُلق و خو رو بِرم
چه شمشیر‌زنیه زور و بازو رو بِرم

یوسف اگه یه بار نگاش می‌کرد
حکومت مصرو رهاش می‌کرد
کاری که عزرائیل به عهده‌ش بود
علی‌اکبر با ابروهاش می‌کرد

می‌رسم مقامت، رو پله می‌شینم
غربت حسینو انگاری می‌بینم
اون خونی که ریختم واست میشه هر سال
جزو خاطرات خوب اربعینم

چه جذابی و زیبا خوشایند منی
تو معشوق منی بی‌همانند منی
اگر طعنه‌ی مردم نبود می‌گفتم
علی‌اکبرِ لیلا خداوندِ منی