از کجا شروع کنم، از کجا بگم برات

از کجا شروع کنم، از کجا بگم برات
تنگه دلم واسه‌ی شبای کرب و بلات

حال و روز دل من، از نگام مشخصه
کی می‌شه دست منم باز به ضریحت برسه

ترسم اینه که دَمِ مرگم نیای بالا سرم
داغ دیدنت رو آقا نذاری رو جیگرم

ترسم اینه که بگی نوکر نالایقی‌ام
می‌میرم اگه بگی پامو نذارم تو حرم

ای همه کسم حسین...

****
اگه نداشتم تو رو چی میومد به سرم
تو رو صدا می‌زنم با همین چشمِ تَرَم

یه کاری کن که باشم، مثه زْهیر خودت
منو حواله نده، به هیچ‌کسی غیر خودت

خدا عمرش بده هرکی منو تو روضه کشوند
هرکی منو پای سفره‌ی لطف تو نشوند

خدا عزتش بده نوکری که تو اربعین
از نونِ شبش زد اما خودشو حرم رسوند

این درده، محاله آدمی که مرده باشه برگرده
گرماتو نگیر ازم آخه خاک سرده، خاک سرده

حسین دوست دارم...

تنها یارم امام حسین
راه چارم امام حسین
می‌سازی با خوب و بدم
دوست دارم امام حسین...