از پنجره فولاد یه دل مات می‌برم من
یک لحظه‌ای از صحن واسه اوقات می‌برم من
هر بار واسه‌ی ملتمسین به دعا هم
آقا یه بغل از ضریح سوغات می‌برم من
دل که همش در گرو صحن گوهرشاد شماست
اینی که واست می‌خونه عبد خونه زاد شماست
جانا دل به قربان توئه
تحت امر و فرمان توئه
راحت از گدا دل میبری
این کار دو چشمان توئه
مولانا علی موسی الرضا(۲)
جز دیدن روت ذوقی آقا در هوسم نیست
در دل بجز عشقت که به جان تو قسم نیست
وقتی که مسیحائیه عطر حرمت پس
جز عطر هوای تو تو راه نفسم نیست
وقتی تو صحنت می‌شینم دل میره بین الحرمین
عشقه صدا می‌زنم آقا سر سفرت یا حسین
من اینجا دلم کرب و بلا
کِی میرم حرم کرب و بلا
اربعین بشه قسمت آقا
از مشهد برم کرب و بلا
مولانا علی موسی الرضا(۲)
