از لبت میریزه نمک

از لبت می‌ریزه نمک
گهواره جنبون ملک

نداره مثل تو فلک
ابی عبدالله

عشق تو عشق مقدس
واسه جونم مثل نفس

اون عشقی که مال همه است
ابی عبدالله

تولد گرفتن ما مزه‌ی دنیاست
حسین بوده و همیشه پرچمش بالاست

حسین بهترین نام ها بعد نام خدا
ابی عبدالله

ارض و سما نبود حسین اما بود
دنیای ما نبود حسین اما نبود

مکه نبود و بود ولی کرببلا
کرببلا نبود حسیمن اما بود

حسین ابی عبدالله
شب شیرینی و رطب

الهی با شور و طرب
یه سالم مثل امشب کربلا باشم

خورده دوباره گذرم
به خونواده‌ی کرم

الهی امشب وحرم کربلا باشم
نفس می‌زنم برای ابی عبدالله

دوباره میاد صدای ابی عبدالله
که مستم من از هوای ابی عبدالله

بی تو چه حاجت است به جنت ما رو
آورده بوده عشق تو به صحبت ما را

ما که نیامدیم به پاهای خود
زهرا کشانده است به هیئت ما را

حسین ابی عبدالله
برق علم تو حسین

نخ پرچم تو حسین
ابروی خم تو حسین

سر به راهم کرد
زندگی بی تو بی صفاست

زندگی فقط کربلاست
عشقت من و به راه راست

الفبای زندگیمه حا سین ویا نون
دلم تنگه واسه صحنت گوشه ی ایوون

رو خاکت قدم زدم تو نم نم بارون
ابی عبدالله

کرببلا حرم قرارم باشه
حتی اگه همین یه بارم باشه

توی وصیتنم نوشتم تو قبرم
یه تیکه تربتت کنارم باشه