از قبل ولادتت، این عرض ادب من
جونِ من طلب تو، کرب و بلا طلب من
شکسته بالم، فکرِ مرحم کن
منو غرق به خون، رنگ پرچم کن
اگه یه چیز ازت بخوام اینه
تو باب‌القبله‌‌ات رو به قبله‌ام کن
سدرة‌المنتهی، دلخوشیِ نوکرا
آرزوی همه‌است، یه خونه تو کربلا
پنجره‌اش وا بشه، رو به رو گنبد طلا
صبح به صبح میگیرم، رزقمو پایین پا
حسین...
آرامش حرمته، آرامش می‌خوام ازت
ذوق کردم من هر جا، اسمت اومده وسط
تو فرهنگ لغت حرم باید
با فردوس برین مترادف شه
می‌خوام وقتی تو بغلت هستم
تموم دنیا متوقف شه
آبرودار ترین حضرت بالا نشین
آرزوهای من میشه خلاصه در این
که بگیرم آقا روزی هر هفتمو
شنبه‌ها سر سفره‌ی حضرت ام‌البنین
