از سرمم زیاده

از سرمم زیاده
که به من امام حسین محبتش رو داده
که با نوکرای اون میشم یه خونواده
از سرمم زیاده

از سرمم زیاده
که همه دار و ندارم همین اعتقاده
چندتا اربعین منو بردی حرم پیاده
از سرمم زیاده

بهترین یاری این از آقاییته این بدم دوسش داری
رفقام میرن تو زیر خاکم منو تنها نمی‌ذاری
تکیه گاه من که می‌گیری دستمو تو هر گرفتاری

ابی عبدالله با این بدم راه میای
ابی عبدالله همیشه کوتاه میای
ابی عبدالله سر بزنگاه میای

حال خوشی ندارم
خیلی وقته نشده پا تو حرم بزارم
به‌خدا جا داره شب تا سحر ببارم
حال خوشی ندارم

حال خوشی ندارم

می‌میرم اگه تو رو حس نکنم کنارم
اگه دردامو بگم اشکتو درمیارم
حال خوشی ندارم

گره‌ام رو وا کن از تو خواهش می‌کنم راهمو پیدا کن
تو رو به زینب یه دفعه دیگه براتِ منو امضا کن
من بدم اما مثل هر دفعه بیا با من مدارا کن

ابی عبدالله چاره‌ی دردای منی
ابی عبدالله تو دین و دنیای منی
ابی عبدالله رفیق شب‌های منی

ابی عبدالله با این بدم راه میای
ابی عبدالله همیشه کوتاه میای
ابی عبدالله سر بِزَنگاه میای