از بسكه آب كرده فراق پدر تو را

از بسكه آب كرده فراق پدر تو را
خون بر لبت نشانده نفس از جگر تو را

امن یجیبِ گریه به دور تو چیده ام
بین قنوتِ نافله، شب تا سحر تو را

آخر چه آمده است به روزت كه بینمت
از روزِ پیش فاطمه جان، پیرتر تو را

ای سینه ات شكسته چه خاكی به سر كنم
پایِ تنور، سرفه بگیرد اگر تو را

مثل شب عروسی مان لطف میكنی
بی روسری نگاه كنم یك نظر تو را

سوگند میدهم كه به جان علی بمان
شاید كه منصرف كنم از این سفر تو را

گر چه تمام شهر به مرگ تو راضی اند
من روی دیده میكِشم ای محتضر تو را

تابوت را بگو ببرند، مُرد دخترم
باید بَرَند حوریه ها روی پَر تو را

*********