ازم راضی شدی یا نه

ازم راضی شدی یا نه
محرّم نوکری کردم
خودم می‌دونم اینو که
برات کم نوکری کردم

لباس مشکی‌مو تا می‌کنم بازم
نمی‌دونم بازم می‌پوشمش یا نه
دوباره کربلا تعویض پرچم رو
نمی‌دونم بازم می‌بینمش یا نه

دلم تنگه، چِشَم تاره
برای روضه‌ی گودال چشمم داره می‌باره
اگه رفتم، اگه مُردم
ازم یه تیکه استخون می‌مونه که دوسِت داره

حسین‌جانم، حسین‌جانم
دوسِت دارم دوسِت دارم حسین‌جانم...

*****
حلالم کن اگه امسال
یه کم کم غصّه‌تو خوردم
دلم می‌خواست برای تو
میونِ روضه می‌مردم

تموم غصّه‌ی من اینه که امسال
کی می‌دونه شب سوّم رو می‌بینه
کی می‌دونه دوباره کربلا می‌ره
کی می‌دونه دوباره می‌زنه سینه

خداحافظ شب اوّل
خداحافظ شب عبّاس و تاسوعا
خداحافظ شب آخر
خداحافظ غروب روز عاشورا

حسین‌جانم، حسین‌جانم
دوسِت دارم دوسِت دارم حسین‌جانم...

*****
خیال کن روز عاشورا
بیا با هم فدایی شیم
بیا مثل شب اوّل
دوباره کربلایی شیم

خیال کن خواهرش بالای تل رفته
یه خورده مثل زینب مو پریشون کن
خیال کن کربلایی رفتی تُو گودال
برو شمرو از اون گودال بیرون کن

با یه خنجر کجا می‌ره
چرا رُو سینه‌ی شکسته راه می‌ره
آدم می‌میره از غصّه
ببینه خولی سمت خیمه‌ها می‌ره

*****
بغل جسمت ساز و آوازه
نگران کشته شدی که چشات بازه
من فقط می‌خوام پیش تو باشم
ولی خولی طرفم نیزه می‌ندازه

آخ ببین حرمله دنبال منه
دنبال منه، دنبال منه
اینم از بختم و اقبال منه
اقبال منه، اقبال منه

نمی‌دم پیرهنتو مال منه
مال منه، مال منه
واسه داداشمه اموال منه
اموال منه، اموال منه
...
نه سری مونده، نه تنی مونده
نه به روی صورتت دهنی مونده
کار دنیا رو از رُو ناچاری
وسط این همه مرد یه زنی مونده

تو رو از شلوغی بیرون بکشه
بیرون بکشه، بیرون بکشه
با همون دست پُر از خون بکشه
...
یه جوری بی حالی
انگار یه ساله توی گودالی
یه جوری افتادی
انگار یه سال می‌شه که جون دادی
...
خونت حسین چسبیده به سم مَرکب