ازبالای دارالاماره پسر عموی خسته داره

از بالای دارالاماره
پسر عموی خسته داره
هی به روی لب هاش میاره
نیا حسین

فدای غصه و غمت من
تو دردسر انداختمت من
فکر عقیله باشی حتما
نیا حسین

نمی‌دونستم اینجا چشم شور داره
هر جا که رد شی مرد های شرور داره

سر می‌زنی کوفه می‌بینی که شب ها هم
خولی خونه اش آتیش توی تنور داره (۲)

تو کوفه به مشام من، می‌رسه بوی سیب حسین
غریب حسین غریب حسین ۲

کوفه شب هاش خیلی درازه
تا شب آهنگری ها بازه
حرمله سر نیزه می‌سازه
نیا حسین ۲

سلام تو جواب نمی‌دن
مهمون و کم عذاب نمی‌دن
به تشنه ظرف آب نمی‌دن
نیا حسین ۲

برا سرت خنجر کند آماده کردن
نعل های اسب و بد زدن چقدر نامردن

کیسه برای غارتت دوختن عزیزم
با دست خالی از پیشت بر نمی‌گردن ۲

میاد سرت تو قتلگاه
مصیبتی عجیب

غریب حسین

تو کوفه به مشام من، می‌رسه بوی سیب حسین
غریب حسین غریب حسین ۲

کوچه ها چه تنگه تو کوفه
زینب بیاد جنگه تو کوفه
رقصه و آهنگه تو کوفه
نیا حسین

مردای کوفه نا به کارن
سر به سر زَنا می‌زارن
از سر و معجر در میارن
نیا حسین

کسی به ناموس تو چپ نگاه نکرده
زینب و با اسم کوچیک صدا نکرده

برو مدینه تا رقیه سر حاله
برو تا غم، قد رباب رو تا نکرده

ناموس نمیشه سرشون
مردای…

اینا که پای نامه ات انگشت می‌زنند
فردا به روی خواهر تو مشت می‌زنند

علی و صل الله علی الباکین
علی الحسین ۳

کسی مث تو نیست
زیاده عین من
دستمو ول نکن
امام حسین من

آخه از سیاهی ها نور می‌گیرم
اسم تو که می‌شنوم شور می‌گیرم
دستمو سمت حرم از دور می‌گیرم

که سلامم رو بیارن تا حرم ملائک
کاش می‌شد منم بشم حلت بفنائک
سیدی فکیف اصبرُ علی فراقک

کاش برام بنویسی حرم
الهی قربونت برم ۳

من آرزومه که یه بار ببینمت
زندگیمو بگیر بزار ببینمت

آخه از نگاه تو نور می‌باره
با خیالت دل من آه می داره
هر کسی تو زندگی یه جور گرفتاره

من گرفتار تو ام که دردم از فراقه
ثانیه ثانیه بیشتر می‌شه این علاقه
یه دلم تو روضه ها و یه دلم عراقه

کاش برام بنویسی حرم
الهی قربونت برم ۳