حسين يمه ثوبك على چفوفي شلته
حسین، مادر! لباست رو از روی دستام برداشتم
حسين يمه من التراب آنه مسحته
حسین، مادر! خاکو از تنت پاک کردم
حسين يمه
حسین، مادر!
أربـاً أربـا نام الحسين فوگ التراب وراح كل تعبچ يديه
اربا اربا... حسین روی خاک خوابید و تمام زحمت‌های دستات رفت
أربـاً أربـا وليدي عطشان وليدي مذبوح
اربا اربا... پسرم تشنه بود، پسرم سر بریده شد
ونزل كل حزني عليَّ
و تمام غم دنیا ریخت روی دلم
حسين يمه حسين يمه حسين يمه
حسین، مادر! حسین، مادر! حسین، مادر!
حسين يمه نومتك كسرت دليلي
حسین، مادر! خوابت دلمو شکست
حسين يمه گوم بس عاد انتچيلي
حسین، مادر! پاشو، دیگه بسه... برام حرفی بزن
حسين يمه حالك الكاسرلي حيلي
حسین، مادر! حالت، تمام توانمو گرفت
أربـاً أربـا مغمض العيون فوكك أسهام
اربا اربا... چشمت بسته‌ست و پیکان تیر روی تنت
حتى ما تنعرف يبني
حتی دیگه شناخته نمی‌شی، پسرم
أربـاً أربـا كل معانيك رايحة لوين
اربا اربا... همه معناهای تو به کجا رفتن؟
نام يمه أرجع لحضني
بخواب، مادر... برگرد به آغوشم
حسين يمه حسين يمه حسين يمه
حسین، مادر! حسین، مادر! حسین، مادر!
حسين يمه ياهي مثلي اتيه أبنها
حسین، مادر! کی مثل من، گم‌کرده پسرشه؟
حسين يمه الربته چان بحضنها
حسین، مادر! اون پسری که تو بغلم بزرگ شد
حسين يمه دموع عيني الي عمنها
حسین، مادر! اشک چشم‌هامو کور کرده
أربـاً أربـا أهلك وين ؟ وزينب وين؟
اربا اربا... خونوادت کو؟ زینب کجاست؟
گالوا مچتفيها راحت
گفتن دست‌بسته رفت
أربـاً أربـا لأهل الشام تروح أم عون
اربا اربا... به سمت اهل شام می‌ره ام‌عون
هسه يمكن يمه ماتت
شاید الان دیگه مرده باشه، مادر
حسين يمه حسين يمه حسين يمه
حسین، مادر! حسین، مادر! حسین، مادر!
