حاج منصور ارضی

اجازه هست مرغ دل

1664
0
اجازه هست مرغ دل، کبوتر حرم شود
و با فرشته‌های وحیِ عشق، هم قدم شود

اجازه هست این کبوتر نشسته در حرم
پر شکسته‌اش برای مدح‌تان قلم شود

برای وصل آب و دانه نیست سر به زیری‌اش
برای پایبوسی‌ات به اشتیاق خم شود

در این حرم اگر که دَم شود نوای یا علی
نوای یا اباالحسن نوای بازدم شود

کنار خوان جامعه، دعا نمی‌کنم دگر
زبان حاجتم همین دو دیده‌ی ترم شود

منی که در تمام زندگی ابالجوادی‌ام
خوشم گدای سامراییِ امام هادی‌ام

چه نعمتی است در تمام عمر، سائلت شدن
گدا و ریزه‌خوار معدن فضائلت شدن

چه نعمتی است نذر مادرت سمانه کردن و
به این طریق، موجبات شادی دلت شدن

چه نعمتی است این که با اشاره‌ی نگاه تو
غلام و پاسبان صبح و شام منزلت شدن

چه نعمتی است هم چنان فداییان درگهت
برای حفظ این حرم فدا و بِسملت شدن

چه نعمتی است با تو بودن و مجاورت شدن
چه نقمتی است بی‌تو بودن و مقابلت شدن

همان ازل به روی لوح سینه، بیرقی زدم
به روی آن نوشته‌ی أمیری یانقی زدم

بخوان برای ما فراز قادَةَ الْهُداة را
بخوان و زنده کن دوباره جان کائنات را

هزار سیدالکریم از این قبیله زنده کن
بخوان و شرح کن فراز سادَةَ الْوُلاة را

شراب ناب عشق را بریز در سبوی‌مان
خودت معرفی‌نما أئِمَةَالْدُعاة را

بگو علی، علی است شرط گفتن خدا، خدا
بیا نشان بده به ما حقیقت صلاة را

حمایت بتول از ابوتراب را بگو
عیان‌نما به خلق راز ذادَةَ الْحُماة را

بدون تو، منِ غریبه آس و پاس می‌شوم
قدم قدم کنار تو خداشناس می‌شوم

دعای ما دعا نبود اگر نبود جامعه
دعا گره گشا نبود اگر نبود جامعه

کسی سراسر جهان، میان انس و جنیان
مرید هل‌اتی نبود اگر نبود جامعه

کنار چاه غالیان و صوفیان کسی دگر
به راه، آشنا نبود، اگر نبود جامعه

غروب جمعه‌های ما اسیرهای مبتلا
به عشق، با صفا نبود اگر نبود جامعه

خلاصه عرض می‌کنم میان اعتقاد ما
خدا همین خدا نبود، اگر نبود جامعه

ازین طرف بخوان برام جامعه، از آن طرف
بخوان زیارت غدیریه دوباره در نجف را

دعا که می‌کنی گناه خلق پاک می‌شود
جهان بدون بودنت چه هولناک می‌شود

خدا به خنده‌های بر لب تو شاد می‌شود
خدا به خشم چهره‌ی تو خشمناک می‌شود

به ریزه ناخنت قسم اگر کسی به ساحتت
اهانتی کند، بدون شک هلاک می‌شود

مرید مکتبت برای کسب نور معرفت
به پای جامعه کبیره سینه چاک می‌شود

در انتظار دیدن جمال توست سائلت
در آن زمان که عاقبت، اسیر خاک می‌شود

همین که هیچ کس کنار من نبود، می‌رسی
همیشه دیر کرده‌ام ولی تو زود می‌رسی

به دست خود به ما فقیرها پیاله می‌دهی
شراب ناب و کهنه‌ی هزار ساله می‌دهی

تو فکر اعتقاد مایی و به دست شیعیان
برای جبر و اختیار هم رساله می‌دهی

فدک نماد غربت علی و فاطمه شده
به ما خبر ز غاصبان آن قباله می‌دهی

تو حاضری خودت غریب باشی و حسین نه
خودت کریمی و به کربلا حواله می‌دهی

فقط دو هفته مانده تا بساط گریه بر حسین
به ما دوباره رزق اشک و شور و ناله می‌دهی؟

به لطف تو اسیر شاه عالمیم تا ابد
علم به دوش خیمه‌ی محرمیم تا ابد

نظرات

نظری وجود ندارد !

لیست پخش