آب و گِل سینه زنان را، از گل ارباب سرشتند

(آب و گِل سینه زنان را، از گل ارباب سرشتند) ۲
نام حسین ابن علی را بر دل عشاق نوشتند

سر درِ این خیمه علم می‌زنم
(تا ابد از عشق تو دم می‌زنم) ۲

(یا وجیهةً عندالله سیدی یا ثارالله سیدی یا ثارالله) ۲

خاطره‌هایم همه درد و ذکر مصیبت شده ای داد
مانده به یادم سر بابا از سر آن نیزه که افتاد

بر سر نی زلف رها کرده بود
(با جگر عمه چه‌ها کرده بود) ۲
(از غم عمه زینب، جان ما آمد بر لب جان ما آمد بر لب) ۲

****

(داغ کربلا شد تازه روضه دیگه بازِ بازه) ۲
(از غم‌های گودال کربلا سینمون اگه پر آهه
کوچه کوچه و گوشه گوشۀ شام هزارتا قتلگاهه) ۲

توی سینه‌ها نفس محبوسه
روضه‌های شام همش کابوسه
حرف غیرته حرف ناموسه، واویلا

خیلی حرفای نگفته داره
روضه‌های شام مصیبت‌باره
حرف زینب و سر بازاره، واویلا

آه و واویلا امان از شام...

(وقتی وا بشه دروازه، رقص و سازه و آوازه) ۲
(خیر مقدم اینجا با هلهله است خیر مقدما با سنگه
لب‌های حسین باید اینجا با چوب خیزرون بجنگه) ۲

شام و بچه‌های زهرا ای وای
انگاری تمام دنیا ای وای
اومدن برا تماشا ای وای، واویلا

دور دستاشون طنابه ای وای
حرفشم ولله عذابه ای وای
حرف مجلس شرابه ای وای، واویلا

می‌کُشی مرا حسین جانم...